بیشتر از یکسال از آخرین پستم میگذره و امروز دوباره به سرم زد که بنویسم معمولا هر وقت خیلی بهم فشار میاد همچین تصمیمی میگیرم،بگذریم.
حال ایران خوب نیست و دلیلشم از هیچ کس پوشیده نیست.
همه دلگیریم،شاید چند ساله،شاید ما دهه شصتی ها بیشتر
دلگیریم از این فاصله طبقاتی که تو این چند سال هی بیشتر شد،ار این همه بی عدالتی،از این همه دروغ و تزویر و ریاکاری
خدایا چرا بعضیا از هیچ چیز نمیترسن
اکثریت ما گرفتاریم و حالا کرونا شده مهمان جدید این روزهای مملکت ما.و دروغی که همچنان ادامه دارد.که خبری نیست ولی می ببنیم که هست حتما عیب از چشمهای ماست طبق معمول همیشه
پی نوشت : امروز دوم رجب هست ،خدایا نیاز به گفتن من کمترین و داغونترین نداری ولی بازهم مثل همیشه این مردم فقط تورو دارند لطفا هوامونو داشته باش.مثل همیشه مثل هر روز و هر ثانیه و هر دقیقه.شکرت
مثل ,مملکت ,هست ,روزهای ,ولی ,چشمهای ,این همه ,این روزهای ,از هیچ ,و هر ,حتما عیب
درباره این سایت